Mijn bioritme verteld me dat het tijd is om op te staan, maar ik heb mijn wekker - die ongeveer op 8 uur staat - nog niet gehoord, dus ik mijmer nog even in mijn tentje.
Ik hoor dat Rein al druk is met het afbreken en inpakken van zijn tent.
Ik kijk op mijn horloge en tot mijn schrik zie ik dat het al 10 over 9 is!
Gehaast ga ik eerst koffie maken ... ik gun mezelf wel even wat tijd voor koffie, om zodoende over een minuutje of 5 een snelle start te maken.
Om ongeveer kwart voor tien heb ik alles ingepakt. ik heb mijn kampeervaardigheden - ondanks jarenlange afwezigheid bij de rugzaklopers-club - niet verleerd! en gezamelijk wandelen we richting de ingang van de Hoge Veluwe.

Gisteren aan het eind van de middag kwam ik - tegelijkertijd met Rein - aan bij mini-camping Kooningsveld. Herman was al gesetteld, want zijn tentje stond er al.
Even later arriveerde Wietske ... en nog wat later op de avond arriveerde Eline. Met ons vijven gaan we er komend weekend een mooi rugzaklopers-weekend van maken.

De Hoge Veluwe is een prachtig park met afwisselend heide, gras, stuifzand en bos.
We liepen merendeels over het Veluwe Zwerfpad ... en kwamen geen andere wandelaars tegen ... het leek er op dat we het park voor ons alleen hadden ... wellicht dankzij het regenachtige weer.

Voor de meeste leden van onze rugzaklopers-club is slecht weer geen probleem .. integendeel zelfs: winterkamperen voegt eerder iets toe aan de kampeerbeleving ... jammer genoeg is winterkamperen in Nederland tegenwoordig niet meer wat je zou verwachten: geen vriestemperaturen en geen sneeuw, maar plus 10 en vooral regen ...

Na onze koffie pauze in een miezerige regen liepen we verder richting Otterlo. Onderweg speurden we naar wild en sporen van wild .... er zitten tegenwoordig wolven op de Hoge Veluwe en - hoewel we de wolven niet gezien hebben - hebben we vermoedelijk wel hun pootafdrukken in het zand gezien ... dat is al bijzonder genoeg!

Vlakbij het Kröller-Müller museum is er een soort restaurant ... eigenlijks meer een luxe kantine, maar goed genoeg voor een koffie al dan niet met gebak.
Sinds ik een jaar geleden gestopt ben met roken is koffie voor mij een "godendrank" geworden: koffie voelt als een beloning.

Ruim voor de avond kwamen we aan op camping Beek en Hei in Otterlo.
Het was dezelfde camping waar ik 12 jaar geleden kampeerde bij een rugzakloperstocht die ik had georganiseerd ... time flies

Die avond gingen Herman en ik nog even naar Otterlo. Op een gezellig terras rond een kampvuurtje gestookt op gas smaakten de biertjes super!

Het rugzaklopers-weekend zat er al weer bijna op: via het Planken Wambuis liepen we gezamelijk richting Arnhem.
Het pannekoekenhuis midden in het bos was te aanlokkelijk om zomaar voorbij te lopen.
Na de koffie-pauze en voor sommigen een pannekoek, splitsten we op: Rein en ik gingen linksaf richting oud-Reemst.

Het was lang geleden dat ik met de rugzaklopers-club was mee geweest en ik was blij dat ik weer de stap heb gezet.
Het was een heel geslaagd weekend, dank je wel Wietske, Eline, Herman en Rein!

My biorhythm tells me it's time to get up, but I haven't heard my alarm clock - which is set about 8 o'clock - yet, so I muse for a while in my tent.
I hear that Rein is already busy packing his tent.
I look at my watch and to my horror I see that it is already 10 past 9!
In a hurry I'm going to make coffee first ... I'll give myself some time for coffee, so that I can make a quick start in about 5 minutes.
At about a quarter to ten when I packed everything. I haven't lost my camping skills - despite years of absence from the backpackers club! and together we walk towards the entrance of the Hoge Veluwe.

Yesterday at the end of the afternoon I arrived - at the same time as Rein - at mini-camping Kooningsveld. Herman was already settled, because his tent was already there.
A little later Wietske arrived ... and a little later in the evening Eline arrived. With the five of us we are going to make it a nice backpacking weekend.

The Hoge Veluwe is a beautiful park with alternating heath, grass, shifting sand and forest.
We mostly walked on the Veluwe Zwerfpad ... and did not meet any other hikers ... it seemed that we had the park to ourselves ... perhaps due to the rainy weather.

For most members of our backpackers club, bad weather is not a problem .. on the contrary: winter camping rather adds something special to the camping experience ... unfortunately, winter camping in the Netherlands is no longer what you would (or should) expect: no freezing temperatures and no snow, but plus 10 and mostly rain ...

After our coffee break in a drizzling rain we continued towards Otterlo. Along the way we searched for wildlife and traces of wildlife ... there are wolves in the Hoge Veluwe these days and - although we didn't see the wolves - we probably saw their footprints in the sand ... that's special enough!

Near the Kröller-Müller museum there is a kind of restaurant ... actually more of a luxurious canteen, but good enough for a coffee with or without cake.
Since I stopped smoking exacly a year ago, coffee has become a "drink of the gods" for me: coffee feels like a reward.

Well before the evening we arrived at camping Beek en Hei in Otterlo.
It was the same campground where I camped 12 years ago on a backpacking trip I organized... time flies

That evening Herman and I went to Otterlo. On a cozy terrace around a gas-fired campfire, the beers tasted great!

The backpackers weekend was almost over: via the Planken Wambuis we walked together towards Arnhem.
The pancake house in the middle of the forest was too enticing to just pass by.
After the coffee break and for some a pancake, we split up: Rein and I went left towards old Reemst.

It had been a long time since I had joined the backpackers club and I was glad I decided to join a backpackers-weekend again.
It was a very successful weekend, thank you Wietske, Eline, Herman and Rein!